εταιρικά νέα για Πώς να Μετρήσετε τις Ιδιότητες Εφελκυσμού των Υλικών Βάσει του ISO527

Πώς να Υετρήσετε τις Ιδιότητες Εφελκυσμού των Υλικών Βάσει του ISO527

Αν θέλετε να μάθετε πόση εφελκυστική δύναμη μπορεί να αντέξει ένα υλικό όπως το πλαστικό και πόσο καιρό θα παραμείνει άθικτο, είναι σωστό να μετρήσετε σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο ISO527.

I. Προετοιμάστε τα εργαλεία

1. Μηχανή δοκιμής εφελκυσμού: Μπορεί να τραβήξει σταθερά το δείγμα και να καταγράψει με ακρίβεια τη δύναμη που ασκείται και την έκταση στην οποία επιμηκύνεται το δείγμα, ακριβώς όπως ένα επαγγελματικό "όργανο μέτρησης εφελκυσμού".

2. Σφιγκτήρας σύσφιξης: Χρησιμοποιείται για να συγκρατεί σταθερά το δείγμα, αλλά χωρίς να το καταστρέφει. Διαφορετικά, εάν το δείγμα καταστραφεί πριν διαχωριστεί, αυτό θα ήταν απαράδεκτο.

3. Θάλαμος περιβάλλοντος: Εάν υπάρχουν απαιτήσεις για θερμοκρασία και υγρασία, χρησιμοποιήστε τον. Η κοινή ρύθμιση είναι 23℃ και 50% υγρασία, παρέχοντας ένα σταθερό "μικροκλίμα" για το δείγμα.

4. Εκτασιόμετρο: Τοποθετείται στη μέση του δείγματος, χρησιμοποιείται ειδικά για τη μέτρηση της επιμήκυνσης του δείγματος. Είναι απαραίτητο κατά τον υπολογισμό της "ελαστικότητας" του υλικού.

5. Χάρακας / διαβήτης: Χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του μήκους, του πλάτους και του πάχους του δείγματος. Αυτά τα δεδομένα διαστάσεων είναι πολύ σημαντικά.

II. Προετοιμάστε τα δείγματα

1. Φτιάξτε τυπικά δείγματα: Μην μετράτε απλώς ένα κομμάτι υλικού τυχαία. πρέπει να κατασκευαστεί στο καθορισμένο σχήμα. Για παράδειγμα, για μια κοινή λωρίδα δείγματος, το συνολικό μήκος είναι 170 mm, το τμήμα που χρησιμοποιείται για τη δοκιμή είναι 50 mm και 10 mm πλάτος και το πάχος εξαρτάται από το υλικό, χωρίς σημαντικό σφάλμα.

2. Η ποσότητα πρέπει να είναι επαρκής: Πρέπει να κατασκευαστούν τουλάχιστον 5 δείγματα, καθώς το υλικό μπορεί να είναι ανομοιόμορφο και περισσότερες δοκιμές θα αποφέρουν πιο αξιόπιστα αποτελέσματα.

3. Η κατάσταση του δείγματος πρέπει να είναι σωστή: Πριν από τη δοκιμή, το δείγμα πρέπει να τοποθετηθεί στο τυπικό περιβάλλον (όπως 23℃, 50% υγρασία) για 40 ώρες για να προσαρμοστεί στο περιβάλλον. Διαφορετικά, η περιβαλλοντική επιρροή θα είναι πολύ σημαντική και τα αποτελέσματα θα είναι ανακριβή.

4. Δεν πρέπει να υπάρχουν ελαττώματα: Η επιφάνεια του δείγματος δεν πρέπει να έχει ρωγμές ή γρατσουνιές. Διαφορετικά, μπορεί να σπάσει πρώτα στο ελάττωμα, επηρεάζοντας τα αποτελέσματα της δοκιμής.

III. Βήματα δοκιμής

1. Βαθμονόμηση της μηχανής: Πρώτον, αφήστε τη μηχανή εφελκυσμού να "ζεσταθεί" και να βαθμονομηθεί για να διασφαλιστεί η ακρίβεια της μέτρησης της εφελκυστικής δύναμης και του μήκους, ακριβώς όπως ο έλεγχος της ακρίβειας ενός χάρακα πριν από τη χρήση.

2. Μετρήστε τις διαστάσεις του δείγματος: Μετρήστε προσεκτικά το μήκος (που ονομάζεται μήκος μέτρησης), το πλάτος και το πάχος του μεσαίου τμήματος δοκιμής του δείγματος. Πάρτε το μέσο όρο αρκετών μετρήσεων και υπολογίστε την επιφάνεια διατομής από την αρχή έως το τέλος.

3. Τοποθετήστε το δείγμα: Σφίξτε σταθερά το δείγμα στον σφιγκτήρα της μηχανής δοκιμής. Δώστε προσοχή στην ευθυγράμμιση. μην είναι στραβό. Διαφορετικά, η τάση θα είναι άνιση και το δείγμα μπορεί να σπάσει πρόωρα.

4. Ορίστε παραμέτρους: Επιλέξτε την ταχύτητα εφελκυσμού με βάση το υλικό. Για παράδειγμα, κατά τη μέτρηση της "ελαστικότητας" του υλικού, θα πρέπει να είναι πιο αργή (1 - 5 mm/λεπτό) και κατά τον προσδιορισμό του πότε σπάει, μπορεί να είναι ταχύτερη (όπως 50 mm/λεπτό).

5. Ξεκινήστε τη δοκιμή: Ξεκινήστε τη μηχανή. Η μηχανή θα τραβήξει αργά το δείγμα, καταγράφοντας ταυτόχρονα την τάση και τον βαθμό επιμήκυνσης του δείγματος μέχρι να σπάσει το δείγμα. Εάν το δείγμα σπάσει κοντά στο σαγόνι, αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι έγκυρο. ένα νέο δείγμα θα πρέπει να δοκιμαστεί αντ 'αυτού.

IV. Υπολογίστε τα αποτελέσματα

Από τα δεδομένα εγγραφής δοκιμών, μπορούν να υπολογιστούν αρκετοί βασικοί δείκτες:

1. Αντοχή σε εφελκυσμό: Η μέγιστη εφελκυστική δύναμη του δείγματος διαιρούμενη με την αρχική επιφάνεια διατομής του δείγματος. όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή, τόσο πιο "ανθεκτικό στην τάση" είναι το υλικό.

2. Όριο διαρροής: Εάν το υλικό τεντωθεί σε ένα ορισμένο σημείο, η εφελκυστική δύναμη δεν αυξάνεται, αλλά το δείγμα εξακολουθεί να επιμηκύνεται, αυτή τη στιγμή, η εφελκυστική δύναμη διαιρούμενη με την αρχική επιφάνεια διατομής είναι το όριο διαρροής, υποδεικνύοντας ότι το υλικό αρχίζει να "μην το αντέχει".

3. Ρυθμός επιμήκυνσης θραύσης: Το μήκος που επιμηκύνεται όταν το δείγμα σπάει διαιρούμενο με το αρχικό μήκος μέτρησης, πολλαπλασιασμένο επί 100%, είναι ο ρυθμός επιμήκυνσης. όσο μεγαλύτερη είναι η τιμή, τόσο πιο "ικανό να επιμηκύνεται" είναι το υλικό.

4. Ελαστικός συντελεστής: Παρατηρήστε την αναλογία της εφελκυστικής δύναμης και της επιμήκυνσης όταν το δείγμα τεντώνεται αρχικά. μπορεί να αντικατοπτρίζει την "ελαστικότητα" του υλικού. Μια μεγάλη τιμή υποδεικνύει ότι το υλικό είναι "σκληρό" και δεν επιμηκύνεται εύκολα.

V. Καταγράψτε την αναφορά δοκιμής

Τέλος, η κατάσταση της δοκιμής θα πρέπει να καταγραφεί, συμπεριλαμβανομένου του ονόματος του υλικού, των διαστάσεων του δείγματος, του περιβάλλοντος δοκιμής (θερμοκρασία, υγρασία), της ταχύτητας εφελκυσμού και των αποτελεσμάτων κάθε υπολογιζόμενου δείκτη. Τα αποτελέσματα κάθε δείγματος και η μέση τιμή θα πρέπει να γραφούν. Εάν το δείγμα σπάσει σε λάθος θέση κατά τη διάρκεια της δοκιμής ή εάν υπάρχουν άλλες μη φυσιολογικές καταστάσεις, θα πρέπει επίσης να σημειωθούν.

Ακολουθώντας αυτά τα βήματα, μπορείτε να κατανοήσετε σαφώς τις ιδιότητες εφελκυσμού του υλικού και τα αποτελέσματα από διαφορετικές τοποθεσίες μπορούν επίσης να συγκριθούν μεταξύ τους.