ISO 22774 DIN 4843 تست کننده مقاومت لباس پوشیدن بند کفش و سوراخ ها BS 5131 تست کننده سایش چشم کفش

ISO 22774 DIN 4843 دستگاه تست مقاومت سایشی بند کفش و سوراخ‌ها BS 5131 دستگاه تست سایش سوراخ کفش

هدف

استاندارد روش انجام تست مقاومت سایشی این نوع بند کفش را مشخص می‌کند. این روش برای اندازه‌گیری مقاومت سایشی مواد مختلف مانند پنبه، کتان و الیاف مصنوعی که در بند کفش بافته شده استفاده می‌شود، کاربرد دارد. دستگاه تست مقاومت سایشی بند کفش و سوراخ‌ها برای انجام تست‌های مقاومت سایشی برای انواع بند کفش و سوراخ‌ها مناسب است. بخشی از بند کفش را از سوراخ کفش که توسط یک تخته فیبری نگه داشته می‌شود، عبور دهید. بند کفش با زاویه 90 درجه از سوراخ کفش خم می‌شود، به طوری که تخته فیبری و دو قسمت بند کفش هر کدام زاویه 45 درجه را تشکیل می‌دهند. سپس بند کفش را تحت بار استاندارد محکم بکشید و مکرراً بند کفش را به جلو و عقب بکشید. 

اصل دستگاه

دو بند کفش روی یکدیگر متقاطع می‌شوند. یک سر هر بند به یک دستگاه گیره متحرک که می‌تواند در یک خط مستقیم حرکت کند، ثابت می‌شود. سر دیگر یک بند به دستگاه گیره مربوطه ثابت می‌شود و سر دیگر آن با یک وزنه از طریق یک قرقره ثابت آویزان می‌شود. با حرکت رفت و برگشتی دستگاه گیره متحرک، دو بند کفش که به صورت افقی متقاطع و در هم قفل شده‌اند، به یکدیگر مالیده می‌شوند و به هدف تست مقاومت سایشی می‌رسند.

مبنای استاندارد

DIN-4843, QB/T2226, SATRA TM154

BS 5131:3.6:1991, ISO 22774, SATRA TM93

الزامات فنی

1. تستر مقاومت سایشی از یک پلتفرم متحرک مجهز به یک دستگاه گیره و یک دستگاه گیره ثابت مربوطه با قرقره تشکیل شده است. فرکانس رفت و برگشت 60 ± 3 بار در دقیقه است. حداکثر فاصله بین هر جفت دستگاه گیره 345 میلی‌متر و حداقل فاصله 310 میلی‌متر است (کورس رفت و برگشت پلتفرم متحرک 35 ± 2 میلی‌متر است). فاصله بین دو نقطه ثابت هر دستگاه گیره 25 میلی‌متر و زاویه 52.2 درجه است.

2. جرم چکش سنگین 250 ± 1 گرم است.

3. تستر مقاومت سایشی باید دارای یک شمارنده خودکار باشد و باید قادر به از پیش تعیین کردن تعداد سیکل‌ها برای توقف خودکار و خاموش شدن خودکار در صورت پاره شدن بند کفش باشد.

مشخصات فنی